Marjolein heeft zelf van dichtbij meegemaakt hoe weinig middelen beschikbaar waren op het gebied van kinderpalliatieve zorg toen haar zoontje Kasper ziek was. Hij had een zeldzame ziekte die zorgde voor een opstapeling van afvalstoffen in zijn lichaam. Een ziekte waarvan hij het niet zou kunnen winnen. Na drie jaar lang intensieve zorg is Kasper overleden. Marjolein heeft in die drie jaar zo veel kennis opgedaan over kinderpalliatieve zorg, dat ze het gevoel had dat ze wel iets met die kennis moést doen. Inmiddels werkt ze voor het Kenniscentrum Kinderpalliatieve Zorg om ervoor te zorgen dat andere ouders niet hoeven mee te maken wat zij heeft ervaren.

Marjolein heeft haar verhaal aan het weekblad ‘Vriendin’ verteld.

Lees hieronder het volledige artikel in Vriendin.