Carina de Munck is kinderverpleegkundige bij KinderThuisZorg. Sinds twee jaar vervult ze de rol van coördinator in betere samenwerking: ze ontwikkelt en verbetert de samenwerking met (kinder-) ziekenhuizen in een groot deel van het land. Het opzetten en uitbouwen van Medische Kindzorg Samenwerking is dus haar baan.
“Als KinderThuisZorg werken wij volledig volgens de MKS-werkwijze, al onze werkprocessen zijn daarop ingericht. Mijn taak is het om met kinder- en andere afdelingen in ziekenhuizen te bekijken welke stappen er gezet kunnen worden om in hun specifieke situatie Medische Kindzorg Samenwerking te realiseren of te verbeteren.”
Laagdrempelig
“Dit kan heel laagdrempelig. Vaak werken kinderverpleegkundigen in het ziekenhuis al volgens de MKS-werkwijze, zonder dat ze het zelf zo noemen of als zodanig herkennen. Als je bijvoorbeeld voor een bepaalde groep kinderen regelmatig contact hebt met een kinderthuiszorgorganisatie, dan is dat al een begin.”
“MKS biedt vervolgens allerlei mogelijkheden om wat je al doet uit te bouwen naar samenwerking ten behoeve van alle kinderen die buiten het ziekenhuis zorg nodig hebben. Je kiest die elementen die bij de werkprocessen van jouw afdeling passen. Als doel hou je voor ogen dat je de zorg voor kind en gezin in het ziekenhuis naadloos wil laten overlopen in zorg thuis. De kunst is om dit zo in te richten dat het voor de afdeling prettig werken is.”
“MKS is niet ingewikkeld. Denk vanuit je hart en handel vanuit het belang van kind en gezin”
“Als ik in gesprek ben met kinderverpleegkundigen werkzaam in het ziekenhuis, vertel ik vaak hoe Medische Kindzorg Samenwerking in andere ziekenhuizen is ingericht. Zo kan ik laten zien dat dit per ziekenhuis flink kan verschillen, en stel ik afdelingen in staat te beoordelen wat voor hunzelf het beste plaatje is. Ja, MKS is maatwerk. Het gaat er om dat je MKS inbedt in jouw werkproces. Zodanig dat het voor jou past.”
“Wat ik nog regelmatig hoor, is dat Medische Kindzorg Samenwerking bedoeld is voor kinderen met een langdurige en complexe zorgvraag. Niet is minder waar: MKS betekent goede zorg aan beide kanten van de ziekenhuismuur voor ieder kind. Of die nou langdurig en complex is, of juist kortdurend en medisch minder complex.”
Eenvoudige zorg die complex is
“Neem bijvoorbeeld een prematuur geboren baby die het ziekenhuis mag verlaten, maar wel met een neus-maagsonde. Vanuit het perspectief van het ziekenhuis is het ‘ontslag’ een formaliteit, en vereist die sonde betrekkelijk eenvoudige zorg in de eigen omgeving. Maar voor de ouders is het een enorme overgang. Ze komen thuis na weken in het ziekenhuis, en in hun specifieke thuissituatie kan de zorg rond die neus-maagsonde heel complex zijn.”
“Als er dan geen goede overdracht heeft plaatsgevonden van het ziekenhuis naar die van de kinderthuiszorg, kan dat een groot probleem zijn. De kinderthuiszorgverpleegkundige staat dan bij die ouders voor de deur, maar heeft geen idee wat hij of zij gaat aantreffen. Om goede zorg te kunnen leveren is het belangrijk om dan de situatie te kennen waarin kind en gezin zich bevinden.”
Redden die ouders het?
“De overdracht moet bij een neus-maagsonde dan ook vooral over de niet-medische omstandigheden gaan. Medisch is het verhaal vaak wel helder, maar hoe is het sociaal, redden die ouders het, is er over de toekomst nagedacht? Juist dat soort onderwerpen zijn in de thuissituatie veel belangrijker dan het medische aspect. Terwijl dat op de afdeling juist andersom is. Daar is het medische aspect het belangrijkst.”
“Ik hoop dat we op het symposium ‘Hun leven, onze zorg’ op 20 april als zorgprofessionals uit beide werelden elkaar beter leren kennen. We hebben nog vaak een vertekend beeld hoe het er bij de collega’s in de andere setting aan toegaat. Mijn collega’s in de kinderthuiszorg hebben soms onvoldoende zicht op hoe de processen in het ziekenhuis verlopen. En andersom is dat ook het geval.”
MKS-vonkje dat overspringt
“Maar ik zie ook dat in steeds meer ziekenhuizen het MKS-vonkje overspringt. Het begint dan bij een of twee kinderverpleegkundigen die denken: ja, MKS, dat is kind- en gezinsgerichte zorg, daar willen we mee aan de slag! Zij beginnen gewoon, laten zich niet weerhouden door allerlei belemmeringen en steken collega’s aan met hun enthousiasme. Zo begint het vuurtje te lopen op steeds meer plekken.
"Dat wil je als kinderverpleegkundige toch niet missen? Zorg dan dat je erbij bent op 20 april. Laten we elkaar ontmoeten, zodat we elkaar daarna nog beter weten te vinden!”
Kom ook naar het symposium
Hoe ziet Medische Kindzorg Samenwerking eruit in het Kinderbrandwondencentrum Beverwijk? En in het Amphia in Breda? Collega-kinderverpleegkundigen binnen en buiten het ziekenhuis vertellen het op 20 april in Soest. Op het MKS-Middagsymposium ‘Hun leven, onze zorg’. Daar wil je toch meer van weten? Kom ook! Meld je aan.
MKS opzetten doe je zo - 5 praktische tips van Carina de Munck
1. Hou het simpel
“Medische Kindzorg Samenwerking is niet ingewikkeld. Denk vanuit je hart en handel vanuit het belang van kind en gezin. Zij hebben recht op goede zorg, zowel binnen als buiten het ziekenhuis, probeer het vanuit die gedachte gewoon te gaan regelen door lijntjes te leggen met betrokken professionals buiten het ziekenhuis.”
2. Leg bijtijds contact
“Als het kind een geplande opname gaat krijgen, kun je daarvoor al in contact komen met elkaar. Organiseer een moment dat de collega-verpleegkundige van de kinderthuiszorg in het ziekenhuis langs komt. Mogelijk kan hij of zij de ouders al spreken. Hoe ziet de zorg er thuis uit? Wat heeft het gezin straks thuis nodig? Wat krijgen ouders in het ziekenhuis al aangeleerd, om het thuis makkelijker te maken? Kunnen ze ergens over gerustgesteld worden?”
3. Hou het praktisch
“Onderzoek welke zaken beter kunnen in de overdracht van ziekenhuis naar thuis en pak die praktisch aan.”
4. Maak de overdracht warm
“Persoonlijk contact doet wonderen. Met het gezin over de verwachtingen, maar ook met de kinderverpleegkundigen aan buiten het ziekenhuis. Dat hoeven geen uitgebreide MDO’s te zijn, een eenvoudig telefoontje is vaak al genoeg. Gewoon even met elkaar bellen. Hou het laagdrempelig.”
5. Hou de lijnen kort
“Als je contact legt met collega’s aan de andere kant van de muur en zorgprofessionals in het sociale domein, hou dan de lijnen zo kort mogelijk. Maak concrete afspraken: wie belt wie wanneer, hoe vindt de terugkoppeling plaats, enzovoort. Zorg dat je dat helder hebt met elkaar.”